قند عسل های مامان و بابا

سلام پسرکای شیرین و دوست داشتنی خودم. امسال تولد مامان افتاد تو محرم و مصادف شد با سوم محرم.پارسال بابایی یه جشن خانوادگی واسم گرفت که براتون نوشتم ولی امسال به احترام امام حسین خبری از جشن نبود. صبح که از خواب پاشدم خیلی عادی رفتم سر کار و ظهر هم با مسعود برگشتیم خونه .هیچ خبری از تبریک و از این حرفا نبود .راستش فکر کردم یادش رفته همش تو دلم برنامه ریزی میکردم که اگه یادش رفت امروزو فلان و میکنم و ال و بل... اومدیم خونه ناهار خوردیم و من و طاها خوابیدیم بابا هم پارسا رو برد کلاس زبان.حدود ساعت 5 وقتی از خواب پا شدم دیدم مسعود نیست پیش خودم گفتم حتما رفته پارسا رو از کلاس بیاره اخه کلاس پارسا ساعت 5 و نیم تموم بود . تلفن زنگ خورد خ...

امسال محرم هم مثل هر سال با کوله باری از اندوه و غم از راه رسید و دل شیعیان باز هم عزادار شد.امسال من علاوه بر اندوه عاشورا دلم خیلی شکسته بود ...این روزها دنیا و ادم ها خیلی زیاد در حال تغییرن و میتونم به جرات بگم دین و ایمان  مردم داره از دستشون میره...این مدتی که میرم سر کار و با ادم های مختلف روبرو میشم میبینم چقدر اعتقاد ها ضعیف شده .ارزش ها جاشون رو با بی ارزش ها عوض کردن .ماه رمضون رو روزه نمیگیرن و هزار علت  میارن مبنی بر اینکه اصلا روزه گرفتن صحیح نیست و حتی بقیه رو که روزه میگیرن محکوم میکنن.نماز نمیخونن و عبادت رو جور دیگه ای توجیح میکنن .عاشورا رو محترم نمیکنن و حرمتشو میشکونن...قران رو یه کتاب قدیمی میدونن که تاریخ انق...

  هر کدام از ما که به دنیا می‌آییم قدم در جاده‌ای می‌گذاریم به نام زندگی که من اسم آن جاده را موفقیت می‌گذارم.   پس قوه‌ی تخیل خود را بالا میبریم و ببینیم که چه‌قدر آدم همراه ما در این جاده قدم گذاشته‌اند.   این جاده هم مثل بقیه‌ی مسیرها چاله و چوله زیاد دارد (سختی‌ها و مشکلات غیر منتظره). در این مسیر حیوانات خطرناکی هستند که قصد آزار ما را دارند (حوادث ناگهانی ناراحت‌کننده‌ای که ممکن است در جنگ با آن‌ها شکست بخوریم) و آدم‌هایی که خیر و صلاح ما را نمی‌خواهند و می‌خواهند که ما از مسیر عقب بمانیم (منظو...

چقدر زود دو سال گذشت انگار همین دیروز بود که خاله زری با کمک پرستار ها سعی میکردن به تو شیر بدن هیچ وقت اون چهره ی کوچولو و نازت رو وقتی برای اولین با شیر میخودی رو فراموش نمیکنم. گرچه این اواخر وابستگیت به شیرم خیلی زیاد شده بود و شب ها تا صبح خیلی اذیت میشدم ولی لحظاتی رو با هم تو این دوران تجربه کردیم که فقط فقط مال من بود و تو... بازی دستان کوچیکت و نوازش کردن من وقتی شیر میخودی....خنده های شیرینت وقتی شیر میخوردی و نگات میکردم و قربون صدقت میرفتم و تو خندت میگرفت ولی دلت نمیومد نانا رو ول کنی و همون جور میخندیدی...یا پیدا کردن نانا حتی زمانی که خواب بودی و اتاق تاریک بود ولی بدون اشتباه سریع پیداش میکردی و دیگه ولش نمیکردی...یا وق...

سلام عزیز دل مامانی .ببخشید با تاخیر مینویسم .هفته ی پیش هم اومدم و کلی نوشتم و عکساتو گذاشتم دست اخر داداش جونت زد دو شاخه برق کامپیوتر رو در اورد و من از بس زورم گرفت دیگه حوصله نکردم بنویسم. امسال تو به کلاس چهارم رفتی .مطمئن ام وقتی این پست رو میخونی تمام خاطراتش رو به یاد داری... تو هر سال بزرگتر میشی و من حس این حرف بزرگتر ها رو بهتر درک میکنم... پدر و مادر با دیدن قد و بالای بچه ی نو جوون و جوون افتخار میکنن و ارامش میگیرن... اره راست میگن.از وقتی وارد پیش دبستانی شدی و فرم مدرسه پوشیدی  با دیدن سایز لباس های مدرست وقتی دارم اتو میکشم میفهمم داری بزرگ میشی و من فقط تو رو به خدا سپردم . هر روز که میگذره فهمیده تر می...